Ο George R.R. Martin, συγγραφέας του Song of Ice and Fire saga, ανακοίνωσε στη σελίδα του ότι ετοιμάζει ένα βιβλίο-εγκυκλοπαίδεια για τον κόσμο του, τον Westeros (Seven Kingdoms). Αυτό βέβαια ενδιαφέρει μόνο τους πολύ φανατικούς. Μ' αρέσει σαν ιδέα αν και το βρίσκω λίγο...υπερβολικό. Εντάξει, πολύ ωραία ιστορία, περιμένω με ανυπομονησία το A Dance with Dragons (που παρεμπιπτόντως το περιμένουμε αρχές του 2007), αλλά..να, πώς να το πω; Δεν είναι απαραίτητο. Πιο χρήσιμο θα το έβρισκα για τη σειρά του Steven Erikson (The Malazan Book of the Fallen), που είναι πιο "μπερδεμένο" και "πολύπλοκο", και με ένα σύστημα μαγείας που ακόμα δεν έχω καταλάβει ακριβώς πώς λειτουργεί! Αλλά αφού το ζητάνε οι αναγνώστες κι ο καλός κύριος Martin δεν μπορεί να τους αρνηθεί τίποτα...εμένα δε μου πέφτει λόγος.
Αυτό τον καιρό διαβάζω το Crónica de una Muerte Anunciada(Το Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου) του Gabriel Garzía Márquez. Λίγο βαρετό μου φαίνεται, αλλά μπορεί να φταίει και το γεγονός ότι δυσκολεύομαι με τη γλώσσα. Τουλάχιστον είναι μικρό (μόνο 126 σελίδες) κι ευελπιστώ να τελειώσω σύντομα.
Το βιβλίο που με καθήλωσε βέβαια είναι το Ιμάτζικα του Clive Barker! Απίστευτο! Ο πιο "όμορφος" χαρακτήρας που έχω διαβάσει σε βιβλίο, ο Πάι-ο-πα! Το περίεργο είναι ότι στο βιβλίο περιγράφεται ως μαύρος, αλλά εγώ τον φαντάζομαι γκρι. Ίσως γιατί είναι τόσο αμφιλεγόμενη η μορφή του, και το γκρι χρώμα την αποδίδει αμυδρά στο μυαλό μου. Ο κεντρικός ήρωας - ο Ευγενής - δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Δε τα πάω καλά με τους "σωτήρες". Επίσης, αυτό που έκανε τρομερή εντύπωση είναι η μετάφραση. Δύσκολα βρίσκεις - ειδικά στον τομέα αυτό - καλή μετάφραση, που δε σε ξενίζει και δε σου θυμίζει συνέχεια ότι διαβάζεις ένα αγγλικό ελληνοποιημένο βιβλίο. Χίλια μπράβο λοιπόν, στον κύριο Μιχάλη Μακρόπουλο!
Υποσημείωση: το βιβλίο έχει μερικές, πολύ περιγραφικές και λεπτομερείς, σεξουαλικές σκηνές. Γι'αυτό αν δεν προτιμάτε τέτοιου είδους αναγνώσματα (που έχουν και την ανάλογη γλώσσα βέβαια) μην το πλησιάσετε!
Αυτό τον καιρό διαβάζω το Crónica de una Muerte Anunciada(Το Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου) του Gabriel Garzía Márquez. Λίγο βαρετό μου φαίνεται, αλλά μπορεί να φταίει και το γεγονός ότι δυσκολεύομαι με τη γλώσσα. Τουλάχιστον είναι μικρό (μόνο 126 σελίδες) κι ευελπιστώ να τελειώσω σύντομα.
Το βιβλίο που με καθήλωσε βέβαια είναι το Ιμάτζικα του Clive Barker! Απίστευτο! Ο πιο "όμορφος" χαρακτήρας που έχω διαβάσει σε βιβλίο, ο Πάι-ο-πα! Το περίεργο είναι ότι στο βιβλίο περιγράφεται ως μαύρος, αλλά εγώ τον φαντάζομαι γκρι. Ίσως γιατί είναι τόσο αμφιλεγόμενη η μορφή του, και το γκρι χρώμα την αποδίδει αμυδρά στο μυαλό μου. Ο κεντρικός ήρωας - ο Ευγενής - δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Δε τα πάω καλά με τους "σωτήρες". Επίσης, αυτό που έκανε τρομερή εντύπωση είναι η μετάφραση. Δύσκολα βρίσκεις - ειδικά στον τομέα αυτό - καλή μετάφραση, που δε σε ξενίζει και δε σου θυμίζει συνέχεια ότι διαβάζεις ένα αγγλικό ελληνοποιημένο βιβλίο. Χίλια μπράβο λοιπόν, στον κύριο Μιχάλη Μακρόπουλο!
Υποσημείωση: το βιβλίο έχει μερικές, πολύ περιγραφικές και λεπτομερείς, σεξουαλικές σκηνές. Γι'αυτό αν δεν προτιμάτε τέτοιου είδους αναγνώσματα (που έχουν και την ανάλογη γλώσσα βέβαια) μην το πλησιάσετε!
3 σχόλια:
Τί ωραία βιβλιοκριτική. Ανάλαφρη. Μπράβο σου... θέλω (για πάρτη μου) στο blog σου, να περιγράψεις και τη στιγμή που παράλληλα διαβάζεις...
Φιλιά...
Μάλλον επειδή διαβάζεις σε ξένη γλώσσα. πολά θα σου φαίνονται βαρετα.. υποθέτω γιατί χάνεις τον ρυθμό (ανάγνωστης);
ανάγνωστης=ανάγνωσης
Αυτό με τη στιγμή δεν το κατάλαβα. Θέλεις συνήθειες ανάγνωσης, δηλαδή; Πώς, πού, με τι συναισθήματα κλπ; Κοίτα κάτι απαιτήσεις που'χει ο κόσμος...:PPP
Γι'αυτό αναφέρω κιόλας ότι μπορεί να φταίει η δυσκολία της γλώσσας. Αν και χθες βράδυ, μου φάνηκε πιο διασκεδαστικό!
Δημοσίευση σχολίου