Book Depository Search

Free Delivery on all Books at the Book Depository

Παρασκευή, Μαΐου 15, 2009

Which Fantasy Writer Are You?

Your result for Which fantasy writer are you?...

Philip Pullman (b.1946)

7 High-Brow, -23 Violent, 23 Experimental and 31 Cynical!


Congratulations! You are High-Brow, Peaceful, Experimental and Cynical! These concepts are defined below.


Philip Pullman was already a prominent author of children's books when he published his most praised work to date, the trilogy known as His Dark Materials (1995-2000). In this work, set both in parallel worlds and our own, Pullman made a courageous attempt to write a book for young readers which incorporated a whole vision of the universe, as well as a discussion of ethical issues. He managed to combine this with a burst of thought-provoking and entertaining imagination, bringing to life a Europe where the church is still in control, "souls" that have been externalised as animal presences, intelligent, sentient polar bears and much more. The series have been described as a sort of "anti-Narnia", as Pullman's attempt to write an updated variant of the kind of books C S Lewis, whom Pullman has criticized for having racist, misogynic and preaching tendencies, wanted to write. His Dark Materials has also spawned some controversy among Christians, who see the the work as an attack against Christianity, Pullman being one of Britain's most outspoken atheists. Other Christians have, however, claimed to have found spirituality in the books.


Either way, Pullman's combination of renewal and expansion of the genre, his profound messages on the value of life and his refusal to under-estimate his young readers' ability to see life as it is makes Pullman one of the most interesting and important writers of modern fantasy.


You are also a lot like Tove Jansson.


If you want something some action, try Gene Wolfe.


If you'd like a challenge, try your exact opposite, J R R Tolkien.


Your score


This is how to interpret your score: Your attitudes have been measured on four different scales, called 1) High-Brow vs. Low-Brow, 2) Violent vs. Peaceful, 3) Experimental vs. Traditional and 4) Cynical vs. Romantic. Imagine that when you were born, you were in a state of innocence, a tabula rasa who would have scored zero on each scale. Since then, a number of circumstances (including genetical, cultural and environmental factors) have pushed you towards either end of these scales. If you're at 45 or -45 you would be almost entirely cynical, low-brow or whatever. The closer to zero you are, the less extreme your attitude. However, you should always be more of either (eg more romantic than cynical). Please note that even though High-Brow, Violent, Experimental and Cynical have positive numbers (1 through 45) and their opposites negative numbers (-1 through -45), this doesn't mean that either quality is better. All attitudes have their positive and negative sides, as explained below.


High-Brow vs Low-Brow


You received 7 points, making you more High-Brow than Low-Brow. Being high-browed in this context refers to being more fascinated with the sort of art that critics and scholars tend to favour, rather than the best-selling kind. At their best, high-brows are cultured, able to appreciate the finer nuances of literature and not content with simplifications. At their worst they are, well, snobs.


Violent vs. Peaceful



You received -23 points, making you more Peaceful than Violent. This scale is a measurement of a) if you are tolerant to violence in fiction and b) whether you see violence as a means that can be used to achieve a good end. If you aren't, and you don't, then you are peaceful as defined here. At their best, peaceful people are the ones who encourage dialogue and understanding as a means of solving conflicts. At their worst, they are standing passively by as they or third parties are hurt by less scrupulous individuals.


Experimental vs. Traditional


You received 23 points, making you more Experimental than Traditional. Your position on this scale indicates if you're more likely to seek out the new and unexpected or if you are more comfortable with the familiar, especially in regards to culture. Note that traditional as defined here does not equal conservative, in the political sense. At their best, experimental people are the ones who show humanity the way forward. At their worst, they provoke for the sake of provocation only.


Cynical vs Romantic


You received 31 points, making you more Cynical than Romantic. Your position on this scale indicates if you are more likely to be wary, suspicious and skeptical to people around you and the world at large, or if you are more likely to believe in grand schemes, happy endings and the basic goodness of humankind. It is by far the most vaguely defined scale, which is why you'll find the sentence "you are also a lot like x" above. If you feel that your position on this scale is wrong, then you are probably more like author x. At their best, cynical people are able to see through lies and spot crucial flaws in plans and schemes. At their worst, they are overly negative, bringing everybody else down.


Take Which fantasy writer are you?
at HelloQuizzy

Κυριακή, Μαΐου 10, 2009

"Διάσημες" αναγνώσεις



Η Ursula K. Le Guin διαβάζει αποσπάσματα από το A Wizard of Earthsea. Συμπαθέστατη, δε την είχα ξαναδεί. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν τα διαβάζουν οι ίδιοι οι συγγραφείς σου δίνουν μια άλλη αίσθηση. Βέβαια, πάντα προτιμώ να διαβάζω μόνη μου, αλλά αν ο αφηγητής "δώσει" καλά την αίσθηση και ατμόσφαιρα του βιβλίου, τότε ζεις μια εμπειρία μοναδική.

Κι εδώ είναι όλα τα κεφάλαια του Graveyard Book του Neil Gaiman, διαβασμένα απ' τον ίδιο στο videotour που έκανε για την προώθηση του βιβλίου. Είναι απίστευτα απολαυστικός. Το χιούμορ της ιστορίας συνάδει υπέροχα με το παρουσιαστικό και τον τόνο της φωνής του. Μου άρεσαν πολύ και οι χρωματισμοί και οι αλλαγές στη φωνή του, για να διαχωρίσει τους χαρακτήρες.

Απολαύστε!

Πέμπτη, Μαΐου 07, 2009

Μονοθέσιες Σχέσεις

Βγήκαμε χθες βράδυ να γιορτάσουμε το χωρισμό μιας φίλης. Να τον γιορτάσουμε ή να τον ξεπεράσουμε, όπως το πάρει κανείς. Ήταν μαζί δύο χρόνια, αν και απ' τους πρώτους 6 μήνες εκείνη είχε αμφιβολίες. Καταλήξαμε κάποια στιγμή να λέμε πώς οι γυναίκες, όταν αμφιβάλουν, κάθονται σε μια σχέση έως ότου ξεκαθαρίσουν τα πράγματα εν αντιθέσει με τους άντρες που αντιδρούν πριν καταλάβουν πραγματικά τι παίζει. Το ξέρω, οι γενικεύσεις δεν είναι καλές, ούτε εμένα μ' αρέσουν. Πιο πολύ γιατί βασίζονται σ' ένα περιορισμένο δείγμα ανθρώπων. Πέντε-έξι παραδείγματα από προσωπική μου εμπειρία, 5-6 κάποιου φίλου/φίλης και πάει λέγοντας. Αλλά κάντε μου τη χάρη για λίγο, πίναμε τσίπουρα άλλωστε.

Αφού τριγυρίσαμε σ' όλο το Γκάζι και ψάξαμε όλα τα club στην Πειραιώς - δεν υπήρχε τίποτα ανοιχτό - καταλήξαμε στο δρόμο για τα σπίτια μας. Στο αυτοκίνητο η φίλη μου σχολίασε αρνητικά το ότι δεν της έστειλε ούτε ένα μήνυμα. Είπε ότι μάλλον δεν ήταν του είδους η σχέση που εκείνη νόμιζε ή ότι κατά πάσα πιθανότητα βρήκε άλλη. Τσατίστηκα πάρα πολύ! Ήθελε να χωρίσει, του έκανε τη ζωή δύσκολη κι όμως και πάλι έβρισκε λόγους να τον κατηγορήσει. Ίσως για να μην αισθάνεται άσχημα, ποιος ξέρει. Αλλά πραγματικά μου τη σπάει να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. Να κατηγορούμε άδικα τους άλλους και να τους ρίχνουμε όλο το φταίξιμο για πράγματα που οι ίδιοι προκαλέσαμε.

Και φτάνω, επιτέλους, στο νόημα. Όλες οι σχέσεις είναι μέσα στο μυαλό μας. Τις φτιάχνουμε και τις χαλάμε ανάλογα με τη διάθεσή μας, χωρίς να ξέρουμε τι σκέφτεται ο άλλος. Ο καθένας μας, άλλωστε, έχει τη δικιά άποψη και οπτική για το κάθε τι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αυτοί οι ξαφνικοί καυγάδες που έρχονται απ' το πουθενά, αυτός ο θυμός που κατευθύνουμε στον άλλο επειδή μας ήρθε μια τυχαία σκέψη στο μυαλό, το ότι "δε τα πάμε καλά" ή "νοιώθω κάπως περίεργα", είναι όλα στο μυαλό μας. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αλήθεια ή όχι παρά μόνο αν ρωτήσουμε - και ποτέ δε ρωτάμε.

Πώς λοιπόν μπορείς να κρατήσεις μια σχέση γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα κάνετε μαλακίες κι οι δύο; Πράγματα δίχως νόημα που καταστρέφουν τα πάντα; Δεν έχω ιδέα. Φαντάζομαι το συζητάτε. Κι ελπίζεις ότι ο άλλος θα καταλάβει τι εννοείς ακριβώς κι όχι τα δικά του.

Πολύ συναισθηματικούρα! Μέχρι κι εγώ βαριόμουνα που τα έγραφα, πόσο μάλλον να τα διάβαζα!

Άσχετο τώρα, διαβάζω το The Once and Future King του T.H. White, μία απ' τις πιο γνωστές ιστορίες γύρω απ' το μύθο της Arthuriana. Είναι μια πολύ ωραία ιστορία, πολύ βαρετά γραμμένη βέβαια. Αλλά εγώ φταίω, που πάω και παίρνω "κλασικά" έργα για να ικανοποιήσω τα εγωιστικά μου κίνητρα (π.χ. το πολύ γνωστό "καλά, δεν έχεις διαβάσει αυτό;!;!"). Διαβάζω επίσης το El Bardo del Dragon, δε θυμάμαι συγγραφέα. Εφηβική φάντασυ λογοτεχνία στα χειρότερά της! Αλλά τουλάχιστον κάνω πρακτική στα ισπανικά μου:)

Thank you and Goodnight!