Αναμενόμενο ήταν! Επί δύο μήνες τώρα, ήμουν απόλυτα ευτυχισμένη, ικανοποιημένη, χαρούμενη και με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Λοιπόν, η επίδραση του χαπιού erasmus πέρασε δυστυχώς, κι άρχισα να ρουτινιάζω...Μα είναι δυνατόν; Μάλλον, ναι. Έχω αρχίσει να βλέπω τα άσχημα που δεν πρόσεχα τόσο καιρό λόγω ενθουσιασμού. Δε θα τα απαριθμήσω ακόμα, έχω ένα κατάλογο συν και πλην στο μυαλό μου. Τέλος πάντων, ελπίζω ότι είναι μια φάση μόνο (κατά προτίμηση της μιας βδομάδας), και να ανανεωθώ με το επερχόμενο (5 Δεκεμβρίου) ταξίδι μου στην Ανδαλουσία! Γι' αυτό μου'λεγε πάντα η μάνα μου να μην ενθουσιάζομαι πολύ γιατί πέφτω απότομα μετά: γκντουπ!!! Πόνεσε λίγο αυτό...
Πρόσθεσα στην πλευρική στήλη (καλά sidebar τη λένε) μερικούς Έλληνες συγγραφείς και την Πύλη της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Όποιος δε βαριέται - μη βαριέστε ρε! - ας ρίξει μια και δυο και τρεις ματιές.
Στο τέλος της εβδομάδας θα μιλήσω και για το φεστιβάλ κινηματογράφου της Gijón.
Πρόσθεσα στην πλευρική στήλη (καλά sidebar τη λένε) μερικούς Έλληνες συγγραφείς και την Πύλη της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Όποιος δε βαριέται - μη βαριέστε ρε! - ας ρίξει μια και δυο και τρεις ματιές.
Στο τέλος της εβδομάδας θα μιλήσω και για το φεστιβάλ κινηματογράφου της Gijón.
Άντε και καλό μου κουράγιο!
3 σχόλια:
Προσωπικά λέω να μην ακούσεις τη μητέρα σου και να ενθουσιάζεσαι όσο πάει~
It's up to everyone to live a life full of emotions or an empty-dull life with no excitement.
Το γεγονός ότι ενθουσιάζεσαι εύκολα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού σου πιστεύω :)
Χμ...δεν είπα ότι έχει δίκιο, απλά ότι γι αυτό το λέει μάλλον. Τεσπα, τη γλίττωσα την κατάθλιψη, μια χαρά χαζοζαρούμενο είμαι και πάλι:PPP
Το χαρακτηριστικό των έξυπνων ανθρώπων είναι η πλήξη, το "αφού το τέλειωσα στο μυαλό μου... τί να κάνουμε τώρα;"... και το γγεγονός ότι νιώθουν μόνοι.
Ε, δεν μπορείς να τα έχεις όλα στη ζωή.
Δημοσίευση σχολίου