Book Depository Search

Free Delivery on all Books at the Book Depository

Παρασκευή, Οκτωβρίου 28, 2005

Η Αυτού Μεγαλειότης Μοριοθηρία

Τον τελευταίο καιρό κάνω παρέα με συμφοιτητές μου εν όψη της αποχώρησης των φίλων μου από Γιάννενα. Καλά παιδιά όλοι τους, διασκεδάζουμε κι εγώ επιτέλους δε βλέπω τόσο μαύρο αυτό το χειμώνα. Φαντάζομαι όλοι γνωρίζουν τα βασικά θέματα συζήτησης: σεξ και σχολή.

Δε θ'αναφερθώ στο πρώτο για ευνόητους λόγους. Για τη σχολή τώρα. Κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι αυτό το θέμα το έχουμε εξαντλήσει πλέον(μας τέλειωσαν κι οι βρισιές για τους καθηγητές. Δε τους μισούμε και τόσο πολύ) και γι αυτό αποφάσισα να τους μιλήσω για κάποια προγράμματα που μ' ενδιαφέρουν. Το πρώτο μας θέμα ήταν δύο σεμινάριο στα οποία γράφτηκα, το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογίας και το 1st International Congress on Brain and Behaviour. Κι εκεί έγινε το μπαμ! "Πότε γίνεται το συνέδριο;" "Πόσα χρήματα θέλει;" κλπ.

Χαίρομαι κι εγώ που βρήκα ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα μ' εμένα, αλλά έκανα λάθος δυστυχώς. Καταρχάς στο ένα απ' τα δύο δε θα καταλαβαίνουν τι γίνεται γιατί είναι στ' αγγλικά κι εκείνες δε γνωρίζουν τη γλώσσα. Προς τι λοιπόν το ενδιαφέρον; Τα μόρια. Σου λέει, οι βεβαιώσεις απ' αυτά τα συνέδρια είναι πολύτιμες για το βιογραφικό σου, παίρνεις μόρια και μάλιστα περισσότερα απ' ότι σου δίνει ένα Proficiency. Να μη τα πολυλογώ βομβαρδίζομαι καθημερινά από ερωτήσεις για παρόμοιες δραστηριότητες που προσφέρουν μόρια καθημερινά. Απ' το πρόγραμμα Best Buddies στο οποίο θα συμμετάσχω, μέχρι τις εξετάσεις για το ECDL.

Γιατί το κάνω θέμα; Γιατί απογοητεύτηκα! Πώς είναι δυνατόν να κάνεις μαθήματα για υπολογιστές όταν όχι μόνο δε σ' ενδιαφέρει το θέμα, αλλά το σιχαίνεσαι κιόλας; Πώς είναι δυνατόν να παίρνεις μέρος σ' ένα συνέδριο ψυχιατρικής, όταν δε σε νοιάζει το αντικείμενο και επιπλέον δε θα καταλαβαίνεις και τίποτα; "Θα χάσουμε 4 μέρες απ' τη ζωή μας; Και τι πειράζει, αφού θα' χουμε στα χέρια μας τη βεβαίωση συμμετοχής που μεταφράζεται σε μόρια!"

Το πρόγραμμα Best Buddies, προϋποθέτει να κάνεις παρέα για ένα εξάμηνο σε κάποιον με κινησιακές ή νοητικές δυσκολίες. Χρειάζεται υπομονή και πάνω απ' όλα αγάπη και σεβασμό. Ε, πώς θα το κάνεις αυτό ρε κοπελιά όταν με ρωτάς πόσα μόρια είναι ένας τέτοιος άνθρωπος;
Και ρωτάω εγώ τώρα, ποιον να κατηγορήσω; Αυτές τις κοπέλες που ανησυχούν για το μέλλον τους; Τους γονείς τους που χαίρονται που οι κορούλες τους ενδιαφέρονται για την επαγγελματική τους κατάσταση; Ή τη ρημαδοκοινωνία, που αν ήταν άνθρωπος θα είχε λόξιγγα όλη μέρα, η οποία δε σου επιτρέπει να σκεφτείς κάτι άλλο πέρα απ' την οικονομική σου επιτυχία;

Ουφ! Συγχίστηκα πάλι!

5 σχόλια:

nihilio είπε...

Ζούμε σε μια χώρα που μια συνάδελφος σου κοντεύει να γίνει πανεπιστημιακή γιατρός και σε πείραξε η μοριοθηρία;
Όλα όσα αναφέρεις είναι η ελληνική κουτοπονηριά, η μαλακία που μας δέρνει σα λαό. Κανονικά θα έπρεπε να κάνω ανάλυση αλλά ειλικρινά δε νομίζω να αξίζει καν τον κόπο.
Απλά ότι σπέρνεις θερίζεις.

Atalante είπε...

Αηδιαστική είναι αυτή η συμπεριφορά. Κενή και κοτίσια. Δεν μπορώ να κάνω παρέα με τέτοιους ανθρώπους, ειλικρινά. Νοιώθω άβολα και τους αφήνω.

Eroviana είπε...

Αυτό που λες Nihilio δεν το θεωρώ κακό, αν όντως αυτή η συνάδελφος(αλήθεια ποια λες;) κόπιασε για να πετύχει κάτι τέτοιο. Κι εσένα Nienna σε βρίσκω κάπως σκληρή. Δε φταίνε οι ίδιοι που δενε νδιαφέρονται αλλά τους υποχρεώνουν να πάρουν μέρος σε τέτοιες δραστηριότητες. Έχω την εντύπωση ότι αυτό που λείπει είναι κάποιος που να τους εξηγήσει γιατί πρέπει να ενδιαφέρονται και όχι γιατί πρέπει να μαζεύουν χαρτιά που φουσκώνουν τον προσωπικό τους φάκελο. Εγώ αυτές τις κοπέλες τις συμπαθώ κι ίσως μ' έναν παιδαριώδη τρόπο ελπίζω ότι καθώς θα πηγαίνουμε στα διάφορα σεμινάρια παρέα θα καταλάβουν πού κρύβεται η ομορφιά του όλου θέματος.

nihilio είπε...

>Αυτό που λες Nihilio δεν το θεωρώ κακό, αν όντως αυτή η συνάδελφος(αλήθεια ποια λες;)<
Τη σύζυγο του πρωθυπουργόυ μας :P

kk είπε...

Την κοινωνία κατηγόρησε' οι άνθρωποι είναι, απλά, θύματα. Κι ανάλογα ο καθένας με την προσωπικότητά του, πράττει.

Το πρόβλημα είναι πως αυτή η κοινωνία --ειδικά η ελληνική--, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, ούτε καν για την οικονομική σου αποκατάσταση δεν ενδιαφέρεται. Ενδιαφέρεται, όμως, να έχεις ένα πολύ ωραίο χάρτι... για να στολίζεις τον τοίχο σου με αυτό... για να τυλίγεις τα σουβλάκια του σουβλαντζίδικου που ενδεχομένως θα ανοίξεις, και άλλα τέτοια "ελληνικά". :Ρ