Εξώφυλλο ανοιχτό και ταξίδι ονειρικό (μέρος 2ο)

Παιχνίδια με λέξεις και μπύρες στο χέρι, μπορούν να μετατρέψουν ένα καταστροφικό ταξίδι σε ανεκτό. Ποτέ δε μου άρεσαν αυτά τα "καταμαράν". Έχουν αεροπορικές θέσεις, κουνάνε πολύ, δεν έχουν σαλονάκι και δεν υπάρχουν τέσσερις θέσεις μαζί (ε, τι να κάνουμε τέσσερις ήμαστε όχι τρεις). Τα μόνα εξώφυλλα που ανοίγουν ανήκουν σε σταυρόλεξο - μπλιαχ! - και στο βιβλίο αρχαιολογίας της μιας "παράλυτης". Κάνω ανάγνωση και, εκτός απ' την αρχαιολόγο μας, μαθαίνουμε κι εγώ και όσοι δύσμοιροι συνταξιδιώτες βρίσκονταν αρκετά κοντά μου.

Παρέα με τον πρωινό καφέ ανοίγουν και τα βιβλία. Είναι ακόμα περίοδος προσαρμογής και συντονισμού στις διακοπές. Ανοίγω τη φάρμα και βυθίζομαι, καθώς η Μαίρη-Λου ανοίγει το Στοίχημα της Φλάνδρας. Διάλειμμα για ουίστ (ένα αγγλικό παιχνίδι με τράπουλα). Συναγωνίζομαι την Kallia_kouda.gr για την τελευταία θέση καθώς η Νηρηίδα βγαίνει πρώτη και με διαφορά.

Για κάποιο περίεργο λόγο όλοι ενθουσιάζονται που διαβάζω τη Φάρμα των Ζώων αλλά με επιπλήττουν κιόλας που δεν το είχα κάνει πιο παλιά. Μα, το διαβάζω, πού το πρόβλημα; Κι η Κάλλια διαβάζει κάτι, δε θυμάμαι όμως τι. Οι μέρες περνούν κι έχω αρχίσει να βαριέμαι το βιβλίο μου. Φταίει, βέβαια, και το γεγονός ότι διασκεδάζω απίστευτα και δεν έχω το χρόνο και τη διάθεση ν' ασχοληθώ διεξοδικά μαζί του. Αλλά, η μετάφραση είναι χάλια. Πέρα από τα ονόματα που ακούγονται αστεία - Χιονόμπαλας και Τσιριχτούλης (που αργότερα προάγεται σε Τσιρίδα) - αθλιότητα! Είναι όμως ιστορία με ζωάκια, συμβολική, και βαθιά πολιτική: πρέπει να το συνεχίσω, μόνη μου το επέλεξα άλλωστε.

Η Μαριλένα μοιάζει σα να μελετάει βιβλίο σχολικό, εφόσον επιστρέφει σε προηγούμενες σελίδες για αναφορά και για να ανακαλύψει το δολοφόνο. Ατάκες του τύπου "Το γεράκι της Φλάνδρας", "Το στοίχημα της Μάλτας", "Κόρτο Φλανδρέζε" κλπ δίνουν και παίρνουν. Κάπου εδώ θα'πρεπε να αναφέρω ότι την Κάλλια αντικατέστησε ο Ανέστης-Αλέξανδρος-Ανέξανδρος-Άιφελ και οι διακοπές συνεχίζονται.

Και δε θα υπάρξει συνέχεια γιατί δε μ'αρέσουν αυτά που γράφω