Επανασύνδεση

Μόλις συνειδητοποίησα ότι το 2008 δεν έχω αναρτήσει τίποτα στο ιστολόγιο - πώς το μιλάω το ελληνικό! Για να δούμε... Νέα , δεν έχω συναρπαστικά. Βγήκαμε στη βιοπάλη και το ματανιώσαμε οικτρά! Αλλά τι να κάνεις; Μια ζωή φοιτήτρια θα'μενα; Δούλεψα επτά μήνες συνεχόμενους, πρωτοφανές! Μπορεί να ήταν και έξι βέβαια, δεν ορκίζομαι. Βιβλιοϋπάλληλος σε πολυκατάστημα να το πω; σε σουπερμαρκετ ίσως; Χάλια ήταν αλλά εντάξει, συλλέγω εμπειρίες αυτό το διάστημα.

Γράφτηκα και σε σεμινάριο για δημιουργική γραφή. Έκανα 4 μαθήματα. Σταμάτησα. Τόσο κράτησε ο ενθουσιασμός μου! Έδωσα πτυχίο Ισπανικών - δεν παίζει να το πάρω, αλλά είπαμε συλλογή εμπειριών! Θέλω να επιστρέψω Ισπανία ρε γαμώτο! Λέω να πάω του χρόνου για μεταπτυχιακό. Θα δείξει...

Διάβασα ωραία βιβλιαράκια, αν και λίγα. Κάηκε ο εγκέφαλος από τις αμερικάνικες σειρούλες που τόσο μου αρέσουν! Πριν λίγο τελείωσα το Thud του Terry Prachett. Ευκολοδιάβαστο κι ευχάριστο όπως πάντα, αν και έλειπαν πολλά στοιχεία. Το χιούμορ υπέβοσκε, δεν κραύγαζε... Πιο σοβαρό, πιο πολιτικό, γενικά πιο... Κανονικά δε θα'πρεπε να το συγκρίνω με τα προηγούμενα που έχει γράψει, εφόσον είναι ξεχωριστά βιβλία. Αλλά μιας και διαδραματίζεται στον Δισκόκοσμο όπως και τα άλλα, περίμενα κάτι ανάλογο. Έμαθα ότι πάσχει από Αλτσχάιμερ... Κρίμα! Αν και ο ίδιος δήλωσε ότι δεν είναι το τέλος...ποιος ξέρει; Είναι ύπουλη αυτή η ασθένεια. Και για ένα συγγραφέα ότι χειρότερο! Μου θύμισε την Αναΐς Νυν. Έγινε κι ωραία ταινία η βιογραφία της.

Στο επόμενο ποστ, θα γράψω αναλυτικά για την Άμπερ, του Ζελάζνυ. Πότε θα'ναι αυτό τώρα, δεν ξέρω! Ίσως και σύντομα!