Andalucia

Ημέρα 1η:

Καταφθάνουμε πρωί-πρωί στη Granada - τεξιδεύαμε όλη νύχτα - όπου μας υποδέχτηκε φοβερή βροχή κι απίστευτο κρύο. Ναι, δεν ήταν αυτό που είχαμε φανταστεί για την ειδυλλιακή Ανδαλουσία! Μάλλον φταίει που όλοι αναφέρονται σ'αυτήν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μόνο. Το γεγονός βέβαια δε μείωνε την ομορφιά της. Κουτουλώντας απ'τη νύστα φτάσαμε στο albergue, αφήσαμε τα συμπράγκαλα και με όρεξη(χα!χα!) κατευθυνθήκαμε προς το Alhambra.

Alhambra

Είναι το σημαντικότερο μνημείο της Ανδαλουσίας, μία πόλη στην ουσία στα πλαίσια μιας μεγαλύτερης (της Γρανάδας δηλαδή). Χτίστηκε σε στρατηγικό σημείο - στην ακρόπολη - ως ολοκληρωμένο συγκρότημα τον 9ο αι. και έγινε στρατιωτική βάση, απ' όπου κυριαρχούνταν ολόκληρη η Γρανάδα, με την άφιξη του Mohamed ben Al-Hamar το 13ο αι. Αρχικά οχύρωσε την περιοχή Alcazaba, κατασκεύασε το Torre de la Vela και το Homenaje, έφερε νερό από τον ποταμό Darro και ξεκίνησε την κατασκευή του παλατιού, την οποία και συνέχισαν ο Mohamed ΙΙ και ο Mohamed ΙΙΙ. Έφτιαξαν επίσης δημόσια ουρητήρια και τη Mezquita πάνω στην οποία χτίστηκε η εκκλησία Santa Maria.

Ο Yúsuf I(1333-1353) και ο Mohamed V(1353-1391), κατασκεύασαν τα περισσότερα μνημεία που σώζονται έως και σήμερα: τα Παλάτια, τα Λουτρά, το Cuarto de Comares, τη Sala de la Barca, το Patio de los Leones.

Από την εποχής των Καθολικών Βασιλέων μέχρι σήμερα, έγιναν κάποιες καταστροφές στην αρχιτεκτονική του χώρου, κυρίως λόγω του Carlos V που ήθελε να κτίσει το παλάτι του, το οποίο φέρει και τ'όνομά του. Είναι το μόνο κτίριο ισπανικής προέλευσης και μοιάζει, θα'λεγα, παράταιρο στην αγκαλιά της αραβικής τεχνικής.

Πάντως, για μένα, το καλύτερο ήταν οι βασιλικοί κήποι στο χώρο των οποίων υπήρχαν ολόκληρα σπίτια για ξένους - πώς λέμε το δωμάτιο των ξένων, ε έτσι! Γαλήνια και πανέμορφα!

Φωτό: Η πρώτη τραβήχτηκε μέσα απ'το λεωφορείο καθώς μπαίναμε στη Γρανάδα. Η δεύτερη είναι ομαδική στην είσοδο του Alhambra (προφανώς). Η τρίτη είναι απ'το παλάτι του χαζοισπανού. Και η τελευταία είναι από τους βασιλικούς κήπους.






Και τη νύχτα;

Ξεκινήσαμε με το παραδοσιακό botellón, που είναι η συνήθεια να αγοράζεις μπουκάλια με φθηνό ποτό (σημαντικό αυτό), να τα πίνεις με καλή παρεούλα στα παρκάκια και αφού έχεις ένα ικανοποιητικό ποσοστό αλκοόλ στο αίμα σου μπορείς να πας σε κάποιο μπαράκι. Στη φωτό, μόλις είχα σπάσει λίγο το μπροστινό μου δόντι στην προσπάθειά μου να πιω μπύρα. Τι να πεις...ευτυχώς δε φαίνεται!!!

Πήγαμε σ'ένα μπαρ - οι διοργανωτές μας είχαν κάνει ήδη έρευνα αγοράς - όπου η μπύρα και η σανγκρία έκαναν 1€. Χορέψαμε (με τις απανταχού γερμανίδες να προσπαθούν ν'ανακαλύψουν το χαμένο τους ρυθμό), χαζοχαρήκαμε, ψοφήσαμε στην κούραση αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Μία ώρα καιρός για ύπνο...χορταστικότατο!!!

Συνεχίζεται