Πανέμορφη η συμπρωτεύουσα αλλά ξεπάγιασα! Πήγα εν τέλει στο συνέδριο ψυχιατρικής το οποίο δυστυχώς με απογοήτευσε. Αυτή η μανία των γιατρών για τα φάρμακα δε μ'αρέσει καθόλου. Κι εκεί που είδα στο πρόγραμμα ότι υπάρχει ομιλία για την ψυχοθεραπεία, και πήγα να χαρώ, τελικά το μόνο που είπαν ήταν για το κόστος της και την αδυναμία των ασφαλιστικών εταιριών ν'αναγνωρίσουν την αξία της.
Οι συμφοιτήτριές μου με συνόδευσαν την πρώτη μέρα για τις εγγραφές και την τελευταία για τη βεβαίωση(18 μονάδες είναι αυτές, πώς να το κάνουμε). Κατά τα άλλα με παράτησαν με έναν άνθρωπο τόσο μα τόσο ψεύτικο που σιχάθηκα τον εαυτό μου και το ψεύτικο χαμόγελο ευγενείας που είχα! Το μόνο καλό ήταν η χλιδή του ξενοδοχείου, η υπερβολική ευγένεια όλων, και η όλη φάση με τους τόσους "σημαντικούς" ανθρώπους μαζεμένους. Σε κάνει να λες ένα εσωτερικό "χε!χε!" γιατί δεν ανήκεις μαζί τους και το ντύσιμό σου προδίδει την ιδιότητά σου. Ένοιωθα λίγο λέτσος ανάμεσα σε τόσα κοστούμια αλλά το ξεπέρασα όταν εγώ είχα την άνεση να κάθομαι σε στάση λωτού χωρίς να με παρεξηγούν.
Δυστυχώς δεν πρόλαβα να επισκεφθώ το αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο Η Άγνωστη Καντάθ, παρά μπήκα στον πειρασμό να σπάσω τη βιτρίνα του όταν είδα το A Feast for Crows. Μοιράστηκα τη θλίψη του φίλου μου που όλοι μας οι φίλοι πήραν πτυχίο εκτός από μας(εγώ γιατί τώρα είμαι 4ο έτος κι αυτός γιατί είναι στην ιατρική κι έχει καιρό ακόμα μπροστά του).
Τελείωσα το Deadhouse Gates, επιτέλους, και τολμώ να πω ότι απογοητεύτηκα λιγάκι. Δε δέθηκα με κανένα χαρακτήρα και κουράστηκα πολύ μέχρι να συνηθίσω τις απότομες αλλαγές στις οπτικές γωνίες. Κατά ένα "διεστραμένο" τρόπο μου άρεσε όμως και για μια ολόκληρη μέρα δεν μπορούσα να ξεκινήσω άλλο βιβλίο. Τελικά ξεκίνησα Το όνειρο του Θείου μου, του Ντοστογιέφσκυ αλλά το παράτησα σχεδόν αμέσως. Δε μου πάει καθόλου αυτός ο συγγραφέας. Έτσι έπιασα τη Gloriana στα χέρια μου, του Moorcock, το οποίο φαίνεται πολύ ενδιαφέρον(βρίσκομαι κάπου στη μέση) αλλά το βρίσκω λίγο ανούσιο. Αν και αυτό μπορεί να οφείλεται στη γενικότερη διάθεσή μου τον τελευταίο καιρό.
Κι αυτά που γράφω μου φαίνονται ανούσια αλλά λέω να επιμείνω αυτή τη φορά. Μπορεί να μη μ'αρέσουν αλλά ίσως στη συνέχεια καλυτερεύσει η κατάσταση.
