Ο Έρωτας δεν κανει για Πιλότος

Η μήπως κάνει; Μόλις τελείωσα το βιβλίο "Ο Έρωτας δεν κάνει για Πιλότος" του Χρήστου Φασούλα (σχετικά link στη sidebar). Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ! Αστείο, έξυπνο, ευκολοδιάβαστο. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που ζει την κάθε στιγμή χωρίς να σκέφτεται το μέλλον και τις επιπτώσεις που θα'χει σ'αυτό το παρελθόν του. Τον συναντάμε να πέφτει απ'το δωδέκατο όροφο του κτιρίου που στέγαζε το γραφείο του και μαζί του βλέπουμε όλη του τη ζωή να περνάει μπροστά απ'τα μάτια μας.
Τον συμπάθησα πολύ το Χαρούλη, κι ας είναι μεγάλος μαλάκας, αλλά εδώ που τα λέμε όλοι κάπως έτσι είμαστε. Η ζωή του πικάντικη, περιστρέφεται γύρω απ'τις γυναίκες του και τα πάθη του. Για φίλους ούτε συζήτηση...
Η Αλίκη είναι εξωπραγματική γυναίκα, καθόλου ρεαλιστική. Δε μου άρεσε πολύ. Προτιμώ τη Λίνα:))
Τι άλλο δε μ'άρεσε; Α,ναι, οι παρενθέσεις. Δεν προσδίδουν τίποτα, κατά τη γνώμη μου, στην ιστορία. Απλά μ'ενοχλούσαν. Η αυτοκριτική του ήρωα, εξάλλου, υπάρχει καθόλη τη διάρκεια και τα σχόλια περιττεύουν. Αυτό είναι και το μοναδικό αρνητικό που μπορώ να βρω στο βιβλίο. Χρήστο ευχαριστώ!

Αφού τελείωσα την ανάγνωση, έκανα τη γνωστή μαλακία: σκέφτηκα! Σκέφτηκα για τον έρωτα, τον πλατωνικό, το φιλικό, τον ερωτικό. Εννοείται πως δεν έβγαλα άκρη! Πάντα μου άρεσαν τα ξεκάθαρα πράγματα και ειδικά στις σχέσεις όπου φαίνεται να'ναι κανόνας η αοριστία - και η αερολογία..
Και πόσες φορές άραγε δεν είπα "είμαι ερωτευμένη"; Όχι πολλές. Συνήθως βάζω το "ίσως" και το "νομίζω" μπροστά. Αλλά χωράει αμφιβολία; Είτε είσαι είτε δεν είσαι, σωστά; Ιδέα δεν έχω. Προσωπικά, αποφάσισα ότι είτε δεν πέταξε ποτέ προς το μέρος μου είτε αποδήμησε καιρό τώρα - και δεν επανήλθε. Και τι μας μένει; Η αγάπη κι η λογική; Καλά είναι μωρέ...
Είμαστε ρομαντικοί; Πάντα! Πουλάκι είναι και πετάει, κάποια στιγμή θα κάνει και μια επίσκεψη προς τα δω.

Άκουσες Κωνσταντίνε μου τι λένε τα πουλάκια;

Σημείωση: αφαίρεσα το βιβλίο από τη λίστα αυτών που θέλω να διαβάσω. Λογικό ε;

Andalucia

Ημέρα 1η:

Καταφθάνουμε πρωί-πρωί στη Granada - τεξιδεύαμε όλη νύχτα - όπου μας υποδέχτηκε φοβερή βροχή κι απίστευτο κρύο. Ναι, δεν ήταν αυτό που είχαμε φανταστεί για την ειδυλλιακή Ανδαλουσία! Μάλλον φταίει που όλοι αναφέρονται σ'αυτήν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μόνο. Το γεγονός βέβαια δε μείωνε την ομορφιά της. Κουτουλώντας απ'τη νύστα φτάσαμε στο albergue, αφήσαμε τα συμπράγκαλα και με όρεξη(χα!χα!) κατευθυνθήκαμε προς το Alhambra.

Alhambra

Είναι το σημαντικότερο μνημείο της Ανδαλουσίας, μία πόλη στην ουσία στα πλαίσια μιας μεγαλύτερης (της Γρανάδας δηλαδή). Χτίστηκε σε στρατηγικό σημείο - στην ακρόπολη - ως ολοκληρωμένο συγκρότημα τον 9ο αι. και έγινε στρατιωτική βάση, απ' όπου κυριαρχούνταν ολόκληρη η Γρανάδα, με την άφιξη του Mohamed ben Al-Hamar το 13ο αι. Αρχικά οχύρωσε την περιοχή Alcazaba, κατασκεύασε το Torre de la Vela και το Homenaje, έφερε νερό από τον ποταμό Darro και ξεκίνησε την κατασκευή του παλατιού, την οποία και συνέχισαν ο Mohamed ΙΙ και ο Mohamed ΙΙΙ. Έφτιαξαν επίσης δημόσια ουρητήρια και τη Mezquita πάνω στην οποία χτίστηκε η εκκλησία Santa Maria.

Ο Yúsuf I(1333-1353) και ο Mohamed V(1353-1391), κατασκεύασαν τα περισσότερα μνημεία που σώζονται έως και σήμερα: τα Παλάτια, τα Λουτρά, το Cuarto de Comares, τη Sala de la Barca, το Patio de los Leones.

Από την εποχής των Καθολικών Βασιλέων μέχρι σήμερα, έγιναν κάποιες καταστροφές στην αρχιτεκτονική του χώρου, κυρίως λόγω του Carlos V που ήθελε να κτίσει το παλάτι του, το οποίο φέρει και τ'όνομά του. Είναι το μόνο κτίριο ισπανικής προέλευσης και μοιάζει, θα'λεγα, παράταιρο στην αγκαλιά της αραβικής τεχνικής.

Πάντως, για μένα, το καλύτερο ήταν οι βασιλικοί κήποι στο χώρο των οποίων υπήρχαν ολόκληρα σπίτια για ξένους - πώς λέμε το δωμάτιο των ξένων, ε έτσι! Γαλήνια και πανέμορφα!

Φωτό: Η πρώτη τραβήχτηκε μέσα απ'το λεωφορείο καθώς μπαίναμε στη Γρανάδα. Η δεύτερη είναι ομαδική στην είσοδο του Alhambra (προφανώς). Η τρίτη είναι απ'το παλάτι του χαζοισπανού. Και η τελευταία είναι από τους βασιλικούς κήπους.






Και τη νύχτα;

Ξεκινήσαμε με το παραδοσιακό botellón, που είναι η συνήθεια να αγοράζεις μπουκάλια με φθηνό ποτό (σημαντικό αυτό), να τα πίνεις με καλή παρεούλα στα παρκάκια και αφού έχεις ένα ικανοποιητικό ποσοστό αλκοόλ στο αίμα σου μπορείς να πας σε κάποιο μπαράκι. Στη φωτό, μόλις είχα σπάσει λίγο το μπροστινό μου δόντι στην προσπάθειά μου να πιω μπύρα. Τι να πεις...ευτυχώς δε φαίνεται!!!

Πήγαμε σ'ένα μπαρ - οι διοργανωτές μας είχαν κάνει ήδη έρευνα αγοράς - όπου η μπύρα και η σανγκρία έκαναν 1€. Χορέψαμε (με τις απανταχού γερμανίδες να προσπαθούν ν'ανακαλύψουν το χαμένο τους ρυθμό), χαζοχαρήκαμε, ψοφήσαμε στην κούραση αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Μία ώρα καιρός για ύπνο...χορταστικότατο!!!

Συνεχίζεται

Ξύπνα Μαλάκα

Ημέρα 1η:

Έτσι δε λένε οι πανταχού σωτήρες - και φωστήρες - του κόσμου;
-Ξύπνα μαλάκα, ξημέρωσε!
-Ε, και; Και χθες το ίδιο έγινε...
-Ξύπνα, ρε σου λέω. Έχεις πράγματα να δεις, δουλειές να κάνεις, τον κόσμο να σώσεις!
-Ρε φίλε, δε βλέπεις ότι κοιμάμαι; Πάρε το ξυπνητήρι απ'τη μούρη μου πριν στο χώσω πουθενά!

Ντριιιιν! Ντριιιιν! Ντριιιιν!

Την τύχη μου μέσα!!!

Μπουμ!(πάει το ξυπνητήρι)...

Ημέρα 2η:

-Ξύπνα μαλάκα!
-Άντε πάλι τα ίδια!
-Μια ζωή άχρηστος ήσουνα...(αποδοκιμαστικό ύφος)
-Ε, και τώρα περιμένεις ν'αλλάξω; Ποιος είναι ο μαλάκας απ'τους δυο μας; (αφοπλιστικό)


Ημέρα 3η:

-Ξύ...
-Μη το πεις ρε φίλε! Τσάμπα το σάλιο σου δηλαδή. Άντε να ξυπνήσεις καναν άλλο τώρα..
-Καλά, καληνύχτα... (παραίτηση)

Ημέρα 4η:

.............
......
..

Ημέρα 5η:

THE END

Σημείωση: σύντομα κοντά σας με ταξιδιάρικα νέα! Μια ευγενική χορηγία της erasmus.ae.